Pasta do zębów R.O.C.S Coffee&Tobacco

Pasta do zębów R.O.C.S Coffee&Tobacco to nowoczesna remineralizująca pasta, która została opracowana specjalnie dla miłośników picia kawy, herbaty, czerwonego wina i palenia papierosów.

Dlaczego?

Ponieważ dzięki swoim unikalnym składnikom posiada szczególne właściwości:

1. odbudowuje mikrouszkodzenia szkliwa – dzięki kompleksowi MINERALIN, zawierającym fosforan wapnia i magnez;
2. neutralizuje nieświeży oddech spowodowany paleniem tytoniu – dzięki specjalnemu wieloskładnikowemu środkowi zapachowemu;
3. usuwa osad oraz przebarwienia z zębów, dzięki zawartości tlenku krzemu skutecznie je czyści nie powodując przy tym mikrouszkodzeń szkliwa;
4. rozpuszcza osady, spowalnia tworzenie się nalotu na zębach i likwiduje przebarwienia – dzięki bromelinie – enzymie pochodzącym z ananasa;
5. usuwa suchość w jamie ustnej – dzięki ekstraktowi z baobabu;
6. znacznie poprawia stan dziąseł – dzięki witaminie E działającej jak przeciwutleniacz;
7. delikatnie wybiela zęby poprzez działanie naturalnego enzymu – bromeliny i delikatnego systemu abrazyjnego;
8. wiąże toksyny – dzięki wyciągowi z baobabu i witaminie E;
9. jest źródłem niezastąpionych aminokwasów – dzięki wyciągowi z baobabu;
10. normalizuje mikroflorę bakteryjną jamy ustnej i niszczy bakterie próchnicotwórcze – dzięki ksylitolowi;

Pasta do zębów R.O.C.S Coffee&Tobacco – regularne jej stosowanie pozwala znacząco obniżyć zagrożenie powstawania osadu, przebarwień na zębach oraz kamienia nazębnego.

Jak leki wpływają na zęby

Naukowcy prowadzili badania w celu wykazania jak leki wpływają na zęby. Dowiedli, iż około 40% osób zażywających leki, regularnie przyjmuje przynajmniej jeden rodzaj preparatu leczniczego, który może wywoływać zmiany chorobotwórcze zębów oraz dziąseł.

O większości skutków ubocznych można poczytać w ulotkach dołączonych do leków, ale najczęściej w pośpiechu nie zwracamy na to uwagi. Tymczasem wiele z nich nie pozostaje bez wpływu na stan jamy ustnej.

Najbardziej znane leki, które wpływają na zęby:

1.  antybiotyki

a)      tetracyklina, która w przypadku dłuższego podawania dziecku kumuluje się w szkliwie i może powodować jego stałe przebarwienia i uszkodzenia;

b)     wszystkie antybiotyki, szczególnie stosowane przez dłuższy czas, zaburzają równowagę naturalnej flory bakteryjnej jamy ustnej, co w konsekwencji może doprowadzić do rozwoju zakażeń grzybiczych w postaci aft, nadżerek lub owrzodzeń.

2. leki wziewne (stosowane w leczeniu astmy)

Leki te powodują obniżenie pH w ustach, a to sprzyja powstawaniu próchnicy zębów i erozji zębów. Również proszkowe leki wziewne, których składnikiem jest laktoza, mogą powodować wzrost ryzyka wystąpienia próchnicy. Związane jest to z osiadaniem proszku na powierzchni zębów. Ponadto czasem astmatycy mają zaburzone odczuwanie smaków, przez co spożywają posiłki bardziej kwaśne, mocniej solone, co może się  przyczyniać do szybszego rozwoju uszkodzeń zębów.

3. środki antykoncepcyjne z progesteronem

Wzrost poziomu progesteronu w organizmie może doprowadzić do zapalenia dziąseł i przyzębia, a zaniedbanie tego stanu może w konsekwencji doprowadzić do zwiększenia ruchomości zębów, a nawet do ich utraty.

4. preparaty żelaza

Preparaty żelaza przyjmowane w postaci płynnej nie przez słomkę omywają zęby i osadzają się na nich tworząc ciemny osad czasem trudny do usunięcia.

5. leki i preparaty powodujące nadmierną suchość w jamie ustnej (tj. leki antydepresyjne, leki moczopędne, uspokajające czy przeciwhistaminowe, tabletki wspomagające odchudzanie)

Leki te zaburzają produkcję śliny przyczyniając się do zmniejszenia jej wydzielania. W konsekwencji dochodzi do gorszego wypłukiwania z przestrzeni międzyzębowych  resztek pokarmowych, bakterii i produkowanych przez nie kwasów, które przyczyniają się do rozwoju próchnicy zębów. Dodatkowo dłużej po posiłku (jeśli nie wykona się zabiegów higienicznych) utrzymuje się kwaśne pH śliny, a to stanowi idealne warunki do rozwoju nie tylko próchnicy zębów, ale i erozji (uszkodzeń szkliwa zębów, nadżerek).

 Osoby zażywające leki powinny szczególnie dbać o:

1. stosowanie zbilansowanej diety
2. przeprowadzanie codziennych prawidłowych zabiegów higieny jamy ustnej z odpowiednią częstotliwością
3. regularne, przynajmniej raz na 6 miesięcy kontrole stomatologiczne, w trakcie których lekarz stomatolog przeprowadzi profesjonalne zabiegi higienizacji zębów.

Czy marchewka ma wpływ na stan jamy ustnej?

Marchewka znalazła się wśród ośmiu najcenniejszych produktów wskazanych przez chińskich dietetyków. Jest doskonałym źródłem karotenów, zwłaszcza beta-karotenu. Szklanka pokrojonej w kostkę marchewki pokrywa prawie 690% zalecanego dziennego spożycia witaminy A. Zawiera też błonnik, mangan, kwas foliowy, potas, witaminę B6, C, E, H, K, PP.

A jaki ma marchewka wpływ na stan jamy ustnej?

• wzmacnia i utrzymuje w dobrym stanie dziąsła;
• bierze udział w procesie mineralizacji zębów;
• stymuluje wytwarzanie śliny, dzięki czemu zmniejsza się ilość bakterii odpowiedzialnych za rozwój próchnicy i  powstawanie płytki nazębnej;
• ma właściwości antybakteryjne i przeciwzapalne, tylko żeby odczuwalnie wspomóc swój układ odpornościowy należy zjadać co najmniej jedną marchewkę dziennie;
• świetnie oczyszcza przestrzenie międzyzębowe z resztek pokarmowych, pomagając tym samym w walce z kamieniem nazębnym – według niektórych w ekstremalnych sytuacjach może zastąpić szczoteczkę do zębów;
• surowa marchew, ma wpływ na zęby małych dzieci – spożywanie jej wpływa na kształtowanie się prawidłowego zgryzu, więc od momentu wyrzynania się pierwszych zębów można śmiało dawać dziecku marchewkę jako przekąskę;
• znajdujący się w marchewce beta-karoten posiada zdolność neutralizacji wolnych rodników w organizmie, które sprzyjają procesom nowotworowym w organizmie;
• a dodatkowo odmładza i regeneruje skórę – beta-karoten chroni włókna kolagenowe, które z czasem ulegają w organizmie zniszczeniu, co z kolei sprawia, że skóra szybciej traci jędrność i pojawiają się zmarszczki.

Czy marchewka ma wpływ na stan jamy ustnej? Jak widać tak. Najbardziej wartościowa jest oczywiście ta surowa i to z pewnego źródła, np. ze sklepu ekologicznego.

Żucie gumy

Żucie gumy znali już nie tylko Majowie i Aztekowie, którzy żuli mleczny sok – „chicle” – z drzewa sączyńca właściwego (pigwicy właściwej), ale i starożytni Grecy. Ci żuli żywicę z kory drzewa gumowego Pistacia lentiscus o właściwościach grzybo- i bakteriobójczych. Nazywano ją mastyksem lub „Łzami Chios” od greckiej wyspy Chios, na której rosło to drzewo.

A jak jest obecnie? Czy żucie gumy jest dobre, czy złe w kontekście zdrowia jamy ustnej?

Większość z nich wytwarza się z polimerów, zwłaszcza z poliizobutylenu (PIB) i poli(octanu winylu); PVA i PVAC. Ten pierwszy używany jest do wyrobu klejów, wykładzin i uszczelek. Natomiast poli(octan winylu) to polimer winylowy jest m.in. składnikiem farb emulsyjnych, lakierów, klejów oraz mas szpachlowych. Do tego dokładane są różne dodatki, które nie pozostają bez wpływu na stan zdrowia jamy ustnej.

Żucie gumy – pozytywne informacje są następujące:

1. pozwala utrzymać świeży oddech i zapach z ust,
2. czyści mechanicznie zęby, usuwając zalegające resztki pokarmowe (oczywiście szczoteczki do zębów nie zastąpi, ale jeśli nie ma jej w zasięgu ręki, warto sięgnąć właśnie po gumę do żucia),
3. zwiększa wydzielanie śliny, która dodatkowo wypłukuje resztki jedzenia z przestrzeni międzyzębowych i neutralizuje kwasy powstałe w jamie ustnej,
4. neutralizuje niskie pH w jamie ustnej, zwłaszcza po posiłkach kwasotwórczych,  co chroni przed powstawaniem próchnicy zębów,
5. uwalniając fluor zapobiega próchnicy i chorobom przyzębia,
6. zawierając ksylitol pozytywnie wpływa na profilaktykę próchnicy zębów, zapobiega odkładaniu się płytki nazębnej, chroniąc przed chorobami dziąseł i przyzębia,
7. działa uspokajająco i relaksująco w sytuacjach stresowych,
8. sprzyja utrzymywaniu koncentracji,
9. stwierdzono jej skuteczność w procesie zapamiętywania.

Żucie gumy może mieć negatywne konsekwencje, ponieważ:

1. dochodzi do przerostu mięśnia odpowiedzialnego za przywodzenie żuchwy, czyli mięśnia żwacza,
2. może przyczyniać się do bruksizmu – tj. nawykowego zaciskania i/lub zgrzytania zębami – nawyku, który najwięcej szkody robi podczas snu, kiedy nie jesteśmy w stanie go kontrolować,
3. dochodzi do szybszego starcia zębów, zwłaszcza powierzchni żujących zębów bocznych i brzegów siecznych zębów przednich – zęby zaczynają pękać, łamać się, estetyka twarzy zostaje zaburzona i konieczna staje się interwencja lekarza w gabinecie stomatologicznym,
4. jeżeli żucie staje się nawykiem, który wykonujemy prawie cały dzień, to staje się tzw. parafunkcją, taką jak zgrzytanie zębami, obgryzanie paznokci, czy też gryzienie ołówka), a to prowadzi do przeciążenia stawu skroniowo-żuchwowego, który ma być aktywny tylko podczas aktu żucia, czyli podczas posiłków, a nie przez cały dzień,
5. mogą pojawić się dolegliwości bólowych w obrębie głowy, a szczególnie skroni, a także „trzasków” podczas ruchów żuchwy,
6. żując gumę o miętowym smaku częściej sięgamy po żywność „śmieciową” (fast food, słodycze i chipsy), która niekorzystnie wpływa na stan naszych zębów; stwierdzono również, że mięta odczuwana w jamie ustnej po spożyciu gumy nadaje owocom i warzywom gorzki smak, przez co rzadziej po nie sięgamy.
7. według niektórych octanu winylu, który dodawany jest do niektórych gum, jak również aspartam, acesulfam K i baza gumowa wykazują działanie rakotwórcze.

Żuć gumę, czy nie żuć – oto jest pytanie?

Ze stomatologicznego punktu widzenia wśród zaleceń dotyczących żucia gumy pojawiają się następujące postulaty: można żuć gumę, ale nie dłużej niż 5-15 minut po posiłku, nie pomiędzy, albo zamiast, nie więcej niż 2-3 razy dziennie i tylko tą, która nie zawiera cukru. Oczywiście w przypadku pojawienia się negatywnych skutków konieczna będzie konsultacja i podjęcie kompleksowego leczenia stomatologicznego, szczególnie w przypadku startych zębów i objawów ze strony stawów skroniowo-żuchwowych.

Choroby jamy ustnej u sportowców

Sport uprawiany w umiarkowanym stopniu wywiera pozytywy wpływ na cały organizm. Uprawiany zawodowo odbija się nie tylko na układzie ruchowym człowieka, ale również na zębach. Wśród sportowców chorują przede wszystkim lekkoatleci i piłkarze, zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Głównymi problemami są:
• choroby dziąseł i przyzębia (36-85%),
• próchnica zębów (15-75%) oraz erozje zębów.

Choroby jamy ustnej u sportowców – główne przyczyny:

1. Dieta wysokowęglowodanowa

Jest stosowana przez sportowców w celu szybkiego uzupełnienia straconych podczas treningu kalorii. Ale:
• węglowodany są jednym z głównych czynników wywołujących próchnicę i obniżającym pH w jamie ustnej,
• dieta wysokowęglowodanowa ogranicza przyjmowanie białka i tłuszczów, bogatych w potrzebne minerały, które w takiej sytuacji organizm pobiera właśnie z zębów (np. wapń), które są mniej odporne na próchnicę.

2. Napoje energetyczne
Napoje energetyczne poprzez swój skład dodają energii i pozwalają intensywniej i dłużej trenować. Ale: zawierają próchnicotwórczy i kwasotwórczy cukier.

3. Osłabienie układu immunologicznego
Długotrwałe i wycieńczające treningi mogą osłabiać układ immunologiczny. Dochodzi wówczas do obniżenia poziomu Immunoglobuliny A (IgA), chroniącej błony śluzowe i zęby przed bakteriami oraz uszkodzeniami.

4. Odwodnienie
Podczas treningów dochodzi do dużej utraty wody. Wówczas ślinianki produkują również mniej śliny, która chroni zęby przed erozją szkliwa i próchnicą.

5. Zmniejszone wydzielanie śliny
Wysiłek i odwodnienie przyczynia się do tego, że sportowcy częściej oddychają przez usta. Powoduje to wysuszenie jamy ustnej, zmniejszenie wydzielania śliny, przez co bakterie i resztki pokarmowe nie są wymywane z jamy ustnej.

6. Plan treningów
Sportowcy skupiają się na treningach, poświęcając cały czas przygotowaniom do kolejnych zawodów. Przez to brakuje im odpowiedniej ilości czasu na przeprowadzenie dokładnych zabiegów higieny jamy ustnej.

Choroby jamy ustnej u sportowców – jak się przed nimi uchronić?

Nie mogąc zrezygnować z diety, można ją nieco zmodyfikować:
• pić dużą ilość wody małymi łykami i powoli,
• pić napoje izotoniczne zamiast energetyzujących.

Poza tym sportowcy muszą skupić się na:
• dokładnej higienie jamy ustnej – nie tylko szczoteczka i pasta do zębów, ale również płyny do płukania jamy ustnej, szczoteczki i nitki do przestrzeni międzyzębowych, szczoteczki do języka, irygatory wodne, szczoteczki soniczne, gumy do żucia,
• odpowiedniej częstości przeprowadzania zabiegów higienicznych – nie tylko rano i wieczorem, ale po każdym posiłku i po każdym wypiciu napojów,
• regularnych wizytach u dentysty, który udzieli niezbędnych porad oraz wskazówek, wyleczy istniejące już stany chorobowe, pomoże wybrać odpowiednie środki do pielęgnacji jamy ustnej, przeprowadzi profesjonalne zabiegi higienizacji zębów.